Chemia organiczna z elementami biochemii
| Nazwa modułu kształcenia | Chemia organiczna z elementami biochemii |
| Nazwa jednostki prowadzącej moduł | Wydział Chemii |
| Kod modułu |
|
| Język modułu kształcenia | polski |
| Efekty kształcenia dla modułu kształcenia | Dysponuje wiedzą z zakresu chemii organicznej i biochemii w stopniu pozwalającym na realizację tych zagadnień podczas nauczania chemii w gimnazjum i w szkołach ponadgimnazjalnych. Rozumie podstawowe pojęcia, prawa i zjawiska chemiczne; opisuje właściwości najważniejszych pierwiastków i organicznych związków chemicznych; dostrzega zależność pomiędzy budową substancji a jej właściwościami fizycznymi i chemicznymi. Zna przepisy dotyczące składowania i wykorzystania i utylizacji substancji chemicznych w pracowni szkolnej. Korzysta z chemicznych tekstów źródłowych, biegle wykorzystuje nowoczesne technologie informatyczne do pozyskiwania, przetwarzania, tworzenia i prezentowania informacji. Krytycznie odnosi się do pozyskiwanych informacji. Wykazuje zainteresowanie chemią i naukami przyrodniczymi. Potrafi formułować opinie na temat podstawowych zagadnień przyrodniczych i popularyzować wiedzę z tej dziedziny nauki. |
| Typ modułu kształcenia (obowiązkowy/fakultatywny) | obowiązkowy |
| Semestr | I , II i III semestr |
| Imię i nazwisko osoby/osób prowadzących moduł | dr hab. Dariusz Cież, dr Michał Poźniczek, dr Paweł Bernard, dr Ewa Odrowąż |
| Imię i nazwisko osoby/osób egzaminującej/egzaminujących bądź udzielającej zaliczenia, w przypadku gdy nie jest to osoba prowadząca dany moduł | dr hab. Dariusz Cież, dr Michał Poźniczek, dr Paweł Bernard |
| Sposób realizacji | Wykład, ćwiczenia, seminarium, e-ćwiczenia. |
| Wymagania wstępne i dodatkowe | Brak wymagań wstępnych |
| Rodzaj i liczba godzin zajęć dydaktycznych wymagających bezpośredniego udziału nauczyciela akademickiego i studentów, gdy w danym module przewidziane są takie zajęcia | Wykład - 45h, Ćwiczenia - 10h, Seminarium - 10h, E-ćwiczenia - 10h, |
| Liczba punktów ECTS przypisana modułowi | 10 punktów ECTS
|
| Bilans punktów ECTS | Udział w wykładach - 45h. Udział w wykładach w ćwiczeniach, seminariach, e-ćwiczeniach razem 30h Samodzielne opanowanie omówionego materiału i studiowanie zaleconej literatury - 60h. Samodzielne rozwiązywanie zadań na platformie e-nauczania - 55h. Przygotowanie do egzaminu przedmiotowego oraz dyplomowego, obecność na egzaminach - 60h. Łączny nakład pracy: 250 godz., co odpowiada 10 punktom ECTS |
| Stosowane metody dydaktyczne | Wykład informacyjny, heureza, dyskusja, ćwiczenia laboratoryjne. |
| Metody sprawdzania i oceny efektów kształcenia uzyskanych przez studentów | Bieżąca ocena wiedzy i kompetencji uczestników, elektroniczna kontrola realizacji materiału na platformie e-nauczania, egzamin przedmiotowy, egzamin dyplomowy. |
| Forma i warunki zaliczenia modułu, w tym zasady dopuszczenia do egzaminu, zaliczenia, a także forma i warunki zaliczenia poszczególnych zajęć wchodzących w zakres danego modułu | Wykład – egzamin pisemny (ocena) Ćwiczenia – ocenianie ciągłe (bez oceny) E-ćwiczenia – ocenianie ciągłe (bez oceny) Seminarium – ocenianie ciągłe (bez oceny) |
| Treści modułu kształcenia | Izomeria w chemii organicznej ze szczególnym uwzględnieniem izomerii optycznej. Centra stereogeniczne, chiralność, enancjomery, związki mezo i mieszaniny racemiczne. Konformacja alkanów i cykloheksanu. Addycja elektrofilowa do alkenów. Związki aromatyczne, kryterium aromatyczności, rezonans, substytucja elektrofilowa. Halogenki alkilowe, alkohole, fenole, etery, aldehydy, ketony, kwasy karboksylowe i ich pochodne, aminy i związki heterocykliczne. Biocząsteczki: węglowodany z podkreśleniem znaczenia glukozy, aminokwasy i białka, kwasy nukleinowe, steroidy. Elementy biochemii statycznej, struktura i funkcja naturalnych związków organicznych. Wybrane metody badania struktury białek i kwasów nukleinowych. Elementy biochemii dynamicznej; fotosynteza i biosynteza białek. Współczesna chemia organiczna – co już osiągnęła i dokąd zmierza. Mnogość naturalnych i syntetycznych związków organicznych oraz ich liczne zastosowania, Metody rozdziału i oczyszczania (np. chromatograficzne) związków organicznych oraz ustalania ich struktury (techniki klasyczne i spektroskopowe: MS, IR, UV-VIS, NMR). Struktura związków węgla i jej podstawy teoretyczne: hybrydyzacja orbitali (sp3, sp2, sp), orbitale molekularne, delokalizacja, sprzężenie. Wzory i modele związków organicznych. Nomenklatura systematyczna i nazewnictwo zwyczajowe związków organicznych. Reakcje związków organicznych: ich klasyfikacja (addycja, eliminacja, substytucja, kondensacja, przegrupowanie, izomeryzacja, utlenianie-redukcja) i rozumienie (produkty pośrednie i stany przejściowe, kontrola termodynamiczna i kinetyczna). Mechanizmy reakcji związków organicznych (nukleofile, elektrofile, rodniki). Elementy planowania syntezy organicznej (konstruowanie węglowego szkieletu cząsteczki, wymiana grup funkcyjnych, analiza retrosyntetyczna). |
| Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej |
|